Wierzba: płakali nad nią poeci, płaczą energetycy. Największymi eurosceptykami wśród drzew są bez wątpienia wierzby. Wskutek dopłat bezpośrednich, rolnicy przypomnieli sobie o każdym kawałku gruntu. Zaorano drogi dojazdowe, zaś rozgraniczające miedze zredukowano do cienkich paseczków trawy. Z drugiej zaś strony, unijny pęd do redukowania roli węgla, spowodował iż wierzby stały się kardynalnym odnawialnym surowcem energetycznym. Patrząc przez poetyczny obraz tego drzewa, należy stwierdzić iż przemysłowe uprawy nie mają nic wspólnego z melancholijnymi zielonymi żałobnikami. Wierzba wiciowa, czyli najchętniej współspalana w elektrowniach i elektrociepłowniach, to jedynie rozrośnięty krzew. Plantacja wierzby energetycznej nie ma nic wspólnego z tajemniczym światem lasu. Nie ma tu miejsca na srogą tajemniczość w której mogliby poruszać się indywidua pokroju Janka Prandery, Peresady, Dziewiątki czy Apostoła. Wierzby energetycznej bowiem nie ścina się, lecz kosi urządzeniem bardzo s...
Mój osobisty notatnik, moje myśli, zapiski i przemyślenia chorej głowy. Notatki z książek na własny użytek.